- Views 1242
Για να φοβηθεί ο νοικοκύρης…
Το «νοικοκύρεμα» του αθλητισμού κλίνεται σε όλες τις πτώσεις από την κυβέρνηση και τον υφυπουργό Αθλητισμού. Βέβαια, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει τις μεταρρυθμίσεις της ως μέτρα αναγκαία για την «ανάπτυξη του αθλητισμού», ο αθλητικός κόσμος στενάζει από τις συνέπειες του 2ου γενικευμένου lockdown που είναι σε ισχύ από το Νοέμβρη και με άγνωστη ημερομηνία λήξης για την πλειοψηφία των αθλημάτων.
Η κατάσταση είναι δραματική για τα σωματεία, τους αθλούμενους και εργαζόμενους στον αθλητισμό. Σωματεία απειλούνται με λουκέτο, γυμναστές – προπονητές κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι, χιλιάδες παιδιά ίσως αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη συστηματική άθληση λόγω αδυναμίας των οικογενειών τους να ανταπεξέλθουν στα έξοδα.
Η κυβέρνηση είναι προκλητική όταν μπροστά σε αυτήν την κατάσταση προβάλλει τα ψίχουλα των 9,6 εκατομμυρίων ευρώ που μοίρασε στα 3.408 σωματεία που κατάφεραν να λύσουν το γρίφο της εγγραφής στο Μητρώο Αθλητικών Σωματείων, ως «έμπρακτη στήριξη, για πρώτη φορά έπειτα από 12 χρόνια, του κυττάρου του ερασιτεχνικού αθλητισμού». Είναι αλήθεια ότι με τα 2.500€ που πήραν τα σωματεία που καλλιεργούν ένα άθλημα συν 1.000€ ακόμα για κάθε επιπλέον, ίσως να καταφέρουν να καλύψουν τα έξοδα για τα λογιστικά και δικηγορικά γραφεία στα οποία κατέφυγαν για να μπορέσουν να γραφτούν στο Μητρώο, για τις μάσκες για το προσωπικό τους, τα αντισηπτικά για τον εξοπλισμό τους, τις απολυμάνσεις των εγκαταστάσεων, τα τεστ για τον κορονοϊό που πιθανόν θα εξαναγκαστούν να αγοράσουν όταν ανοίξουν ξανά, αφού όλα αυτά το κράτος και η κυβέρνηση δεν τους τα εξασφαλίζουν…
Ούτε λόγος βέβαια για τα πάγια λειτουργικά τους έξοδα, τις πληρωμές του προσωπικού, τις ιατρικές δαπάνες, το κόστος αγώνων και τόσα άλλα, που ούτως ή άλλως όλα τα χρόνια μόνα τους τα φέρνουν βόλτα. Θα πήγαινε πολύ να μη λάβουν και αυτό το έκτακτο επίδομα που η κυβέρνηση το διαφήμιζε εδώ και 8 μήνες και με διάφορες παλινωδίες απέφευγε να το καταβάλει. Αναγκάστηκε να το κάνει κάτω από την πίεση των σωματείων, των Ομοσπονδιών, του συνόλου του αθλητικού κόσμου, για να μη βρεθεί ακόμη μία φορά έκθετη απέναντί τους.
Είναι χρήματα που τα δικαιούνται τα σωματεία και σίγουρα όχι μόνο αυτά που μπήκαν στο Μητρώο, αλλά όλα όσα έχουν αθλητική αναγνώριση και αποδεδειγμένη αθλητική δραστηριότητα που είναι πολύ περισσότερα.
Μητρώο για εκλογομαγειρέματα…
Μέχρι στιγμής έχουν εγγραφεί στο Μητρώο περίπου 5.500 σωματεία (5.700 βάσει εκτιμήσεων της ΓΓΑ).
Είναι πραγματικά τραγελαφικό να κρίνεται η «ύπαρξη» ενός αθλητικού σωματείου από το αν καταφέρνει να τα βγάλει πέρα με μια δαιδαλώδη γραφειοκρατική διαδικασία και όχι με βάση την πραγματική ενεργή αθλητική του δραστηριότητα. Υπήρχε και υπάρχει πλήρες και αναλυτικό νομικό πλαίσιο για να κριθεί ποια σωματεία είναι ενεργά, συμμετέχουν σε αθλητικές διοργανώσεις, απασχολούν προσωπικό. Τα ενεργά σωματεία τους τα γνωρίζουν πολύ καλά οι Ομοσπονδίες και οι τοπικές Ενώσεις. Ωστόσο, αυτές δεν ρωτήθηκαν ποτέ από τη ΓΓΑ για να δώσουν τα στοιχεία τους. Η πρόφαση της κυβέρνησης είναι ότι «τόσα χρόνια δίνουν ψευδή» στοιχεία και «ευθύνονται για το χάος» στον αθλητισμό. Μα τα στοιχεία που θα έδιναν θα μπορούσαν κάλλιστα να ελεγχθούν και να διασταυρωθούν από τις υπηρεσίες της ΓΓΑ, που λειτουργούν υποδειγματικά σύμφωνα με τον υφυπουργό. Αντ’ αυτού κλήθηκαν τα ίδια τα σωματεία να συγκεντρώσουν πλειάδα εγγράφων και βεβαιώσεων από τις δημόσιες υπηρεσίες εν μέσω πανδημίας, για να αποδείξουν ότι …υπάρχουν. Η όλη πρακτική της κυβέρνησης δείχνει ότι προφανώς η στόχευση δεν ήταν η πραγματική καταγραφή των αθλητικών σωματείων, αλλά η αξιοποίηση του Μητρώου για άλλους σκοπούς….
Η εγγραφή στο Μητρώο κρίνεται ως αναγκαία προϋπόθεση για να έχει το σωματείο δικαίωμα ψήφου στις εκλογές της Ομοσπονδίας του. Αν αυτό συνδυαστεί και με μια σειρά από άλλες διατάξεις που ψήφισε η κυβέρνηση με το νέο αθλητικό νομοσχέδιο για τις θητείες, τα ηλικιακά όρια για την εκλογή κάποιου σε ΔΣ Ομοσπονδίας, που «απαγορεύουν» στους σημερινούς εκπροσώπους μιας σειράς μεγάλων Ομοσπονδιών να θέσουν εκ νέου υποψηφιότητα και βάζουν εμπόδια σε άλλους, αποδεικνύεται ότι έχουν βάση οι καταγγελίες του αθλητικού κόσμου από την πρώτη στιγμή ότι το Μητρώο περισσότερο αξιοποιείται ως μέσο αποκλεισμού και εκλογικής σκοπιμότητας.
Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι καταγγελίες από αθλητικά σωματεία για πιέσεις, παρεμβάσεις, εκβιασμούς σε δήμους και Περιφέρειες από κομματικά στελέχη της ΝΔ και τον ίδιο τον υφυπουργό με κατεύθυνση να στηριχτούν στις επερχόμενες εκλογές των Ομοσπονδιών οι υποψήφιοι που «αρέσουν» στην κυβέρνηση. Ενδεικτική είναι και η αιφνιδιαστική τροπολογία της κυβέρνησης που έδωσε μια προσχηματική παράταση του δικαιώματος εγγραφής στο Αθλητικό Μητρώο μέχρι τις 22/1/2021 αντί για τις 31/12/2020, με σκοπό να αναβληθούν οι εκλογές του ΣΕΓΑΣ στις 17/1, επειδή προφανώς δεν έβγαιναν τα …κουκιά.
Με το νέο αθλητικό νόμο η κυβέρνηση παρεμβαίνει πραξικοπηματικά στις διαδικασίες ανάδειξης των διοικήσεων των Ομοσπονδιών θέτοντας όρους, προϋποθέσεις και χρονικές προθεσμίες για να είναι αυτές «νόμιμες». Λες και όλα αυτά δεν υπήρχαν και δεν προβλέπονταν ήδη στα καταστατικά των Ομοσπονδιών. Όποιος δεν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις, ρητά, με τροπολογία της κυβέρνησης, «εκπίπτει του αξιώματός του». Οι Ομοσπονδίες που θα κάνουν εκλογές με βάση το καταστατικό τους, αν αυτό δεν συμφωνεί με τα όσα ψήφισε η κυβέρνηση, απειλούνται με τον ορισμό προσωρινών διοικήσεων.
Ψηφιοποίηση και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες «διά πάσαν νόσον»
Εκφρασμένοι στόχοι της ΓΓΑ για το 2021 είναι η «αποτελεσματικότερη εποπτεία των Ομοσπονδιών και σωματείων, μέσω και της δημιουργίας ηλεκτρονικού μητρώου φορέων», η «διοικητική υποστήριξη του αθλητισμού, ιδίως μέσω της απλούστευσης των διαδικασιών, της αξιοποίησης των ηλεκτρονικών μέσων και της ψηφιοποίησης». Οι τίτλοι φανερώνουν ξεκάθαρα το στόχο για πλήρη παρέμβαση του κράτους στο αθλητικό κίνημα και αυτό πρέπει να περάσει και μέσα από τον έλεγχο των εκλογικών διαδικασιών. Σε αυτή την κατεύθυνση προβάλλονται και στον αθλητισμό ως εργαλεία «αποτελεσματικής εποπτείας» η ψηφιοποίηση και οι ηλεκτρονικές αρχαιρεσίες. Τα επιχειρήματα γνωστά: «Διαφάνεια», «απλούστευση», «η πιο δημοκρατική λύση λόγω της πανδημίας» κ.ά.
Ωστόσο κανένας σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί να εγγυηθεί την αξιοπιστία και το αδιάβλητο των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών. Η μυστικότητα της ψήφου δεν είναι εγγυημένη τόσο τεχνολογικά όσο και από τη σκοπιά του ότι πίσω από έναν υπολογιστή κανείς δεν ξέρει αν αυτός που ψηφίζει ενεργεί αυτοβούλως ή κάτω από πιέσεις και παρεμβάσεις. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα εξαναγκασμού και εξαγοράς ψήφων, χρήστες μπορούν να ψηφίζουν για λογαριασμό άλλων, χωρίς κανείς να το γνωρίζει. Τα εκλογικά αποτελέσματα μπορούν με διάφορους τρόπους να παραποιηθούν και να αλλοιωθούν. Προφανώς άλλες είναι οι στοχεύσεις και εδώ. Η συζήτηση για τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες κρατεί από παλιά και παρά τις έντονες αντιδράσεις διαχρονικά, τώρα έρχεται με φόρα για να επιβληθεί στις διαδικασίες όλων των σωματείων. Η πρώτη απόπειρα της κυβέρνησης να τις εφαρμόσει στις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια των εκπαιδευτικών έπεσε στο κενό χάρη στη μαζική αποχή των εκπαιδευτικών, που έφτασε το 95%.
Το αντίστοιχο «εκλογομαγειρείο» πρέπει να στραπατσαριστεί και από τον αθλητικό κόσμο, να μη δεχτεί κανείς να συμμετάσχει σε τέτοια διαδικασία – παρωδία. Είναι θέμα των σωματείων και των Ομοσπονδιών, με τα δικά τους όργανα, λειτουργίες και καταστατικά, να ορίσουν πώς θα γίνουν οι εκλογές τους. Δεν έχουν κανέναν λόγο το κράτος και η κυβέρνηση να παρεμβαίνουν για να καθορίσουν όρους λειτουργίας, συγκρότησης και σύνθεσης των οργάνων ενός σωματείου, είτε αυτό λέγεται αθλητικό είτε λέγεται εργατικό, αφού προφανώς η κατεύθυνση είναι να αξιοποιηθούν όλα αυτά σαν πρόβα τζενεράλε για τον αντισυνδικαλιστικό νόμο που είναι στα σκαριά.
Στόχος η θωράκιση του αθλητισμού – εμπόρευμα
Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί ξαφνικά τόση πρεμούρα από την κυβέρνηση να ελέγξει πλήρως το αθλητικό κίνημα. Ο στόχος είναι εκφρασμένος και προωθείται συστηματικά εδώ και χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) μέσα από τη συστηματική μείωση των αθλητικών επιχορηγήσεων. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, ως κοινωνικό αγαθό, ως δικαίωμα κάθε εργαζόμενου και νέου, δεν είναι «προσοδοφόρος». Πρέπει να γκρεμιστεί ολοκληρωτικά ώστε να θωρακιστεί ο αθλητισμός – εμπόρευμα που μπορεί να αποφέρει κέρδη. Εκεί αποσκοπεί το «νοικοκύρεμα» που θέλει να κάνει η κυβέρνηση. Επιδιώκει να «καθαρίσει» το αθλητικό τοπίο, να βάλει λουκέτο σε σωματεία, να συγκεντρώσει την αθλητική «πίτα» ώστε να την κάνει πιο δελεαστική για τους επιχειρηματίες να επενδύσουν, με το αζημίωτο προφανώς. Δεν αποδίδουν οφέλη τα σωματεία της γειτονιάς, είναι ανεπίτρεπτο, για παράδειγμα, να χαλάνε το χορτάρι ή να φθείρουν τον εξοπλισμό τα σωματεία αυτά μέσω των οποίων αθλούνται χιλιάδες εργαζόμενοι και νέα παιδιά. Γι’ αυτό με το νέο νόμο, σωματείο που δεν θα εγγραφεί στο Μητρώο, δεν θα δικαιούται να χρησιμοποιεί αθλητικές εγκαταστάσεις που ανήκουν στους ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού (εκεί ανήκει η πλειοψηφία των εγκαταστάσεων).
Με άλλα λόγια, χιλιάδες σωματεία απειλούνται να πεταχτούν από τα γήπεδα που χρησιμοποιούν για χρόνια και ή να πληρώνουν κάποιον ιδιώτη για να καλλιεργούν το άθλημά τους ή να κλείσουν. Στόχος να μείνουν μόνο κάποια σωματεία «στον αφρό» που θα αξιοποιηθούν για να προωθηθούν επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις αφού θα «ελαφρυνθούν» από χιλιάδες αθλούμενους, θα μπορούν να αξιοποιηθούν γι’ αυτό που τις θέλει η κυβέρνηση, στη λογική «κόστους – οφέλους». Για την ενίσχυση του αθλητικού τουρισμού, για να παραχωρούνται σε μεγαλοεπιχειρηματίες που θα τις εκμεταλλεύονται με κέρδος και «ανταποδοτικότητα», για να διοργανώνονται προγράμματα της ΕΕ ώστε να απορροφώνται οι επιδοτήσεις. Έτσι αντιλαμβάνονται η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα την «ανάπτυξη του αθλητισμού». Πρόσβαση σε αυτόν να έχουν λίγοι, όσοι το αντέχει η τσέπη τους και να είναι πολυτέλεια για τους πολλούς.
Γι’ αυτούς τους λόγους η Κυβέρνηση χρειάζεται διοικήσεις σωματείων και Ομοσπονδιών που θα σταθούν σύμμαχοι και υλοποιητές αυτής της πολιτικής στον αθλητισμό.
Ομοσπονδίες και σωματεία που αναδεικνύουν τα προβλήματα, που απαιτούν ενισχύσεις, είναι εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης.
Είναι αξιοσημείωτο ότι από όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω για την εκλογική διαδικασία στις αθλητικές Ομοσπονδίες εξαιρείται ρητά από το νόμο η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) όπου «εφαρμόζονται αποκλειστικά οι διατάξεις του καταστατικού της, ακόμη κι αν παρεκκλίνουν» του νόμου (!), γιατί προφανώς εκεί είναι τέτοια τα επιχειρηματικά συμφέροντα που συγκρούονται και κάνουν κουμάντο, που δεν υπάρχει λόγος εμπλοκής της κυβέρνησης για να ενισχύσει την επιχειρηματική δραστηριότητα…
Τα σχέδια της κυβέρνησης πρέπει να μείνουν στα χαρτιά από τη μαζική και οργανωμένη απάντηση του αθλητικού κόσμου και καθενός που αντιλαμβάνεται πως ο αθλητισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα. Σωματεία, εργαζόμενοι, αθλητές, γονείς να μπουν μπροστά σε ένα κίνημα διεκδίκησης των προϋποθέσεων για τη βιωσιμότητα του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στην κατεύθυνση να μπει στην ημερήσια διάταξη η ανάγκη ο αθλητισμός να είναι δικαίωμα του λαού, και ιδιαίτερα της νεολαίας, και όχι πολυτέλεια για λίγους.
Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
31-1-2021