Κατηγορία: ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Το κράτος τα έχει φορτώσει στον… κόκκορα

Ο ισχύων αθλητικός Νόμος  2725/1999 στο κεφάλαιο Α, άρθρο 7,  παράγραφος 2 προβλέπει «Το αθλητικό σωματείο, για τις προσφερόμενες υπηρεσίες εκμάθησης των αθλημάτων που καλλιεργεί, δύναται, με απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, να ορίζει αντίστοιχο αντίτιμο της σχετικής υπηρεσίας, για την κάλυψη των λειτουργικών του αναγκών».

Αυτή η νομοθετική ρύθμιση ήταν το κλειδί της κερκόπορτας για  την εμπορευματοποίηση της αθλητικής εκπαίδευσης, της άθλησης των παιδιών, ακόμη και μέσα στους κοινωνικά καθαγιασμένους χώρους του αθλητισμού, στα αθλητικά σωματεία. Πρόκειται για τη χυδαιότερη, την πιο αντιλαϊκή, αντικοινωνική, αντιπαιδαγωγική νομοθετική ρύθμιση στα χρονικά του  νομικού μας πολιτισμού, που αφορά στον αθλητισμό.

Μερικά χρόνια πριν, στις αρχές εκείνης δεκαετίας, το κράτος άρχισε να κλείνει σταδιακά την κάνουλα της χρηματοδότησης του αθλητισμού, στο πλαίσιο των γενικότερων αναδιαρθρώσεων και της δημοσιονομικής προσαρμογής για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ. Σήμερα οι εναπομείνασες σταγόνες χρηματοδότησης εξατμίζονται και δεν φτάνουν ποτέ στο ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο.

Το βασικό δομικό κύτταρο του Ελληνικού αθλητισμού συνθλίβεται οικονομικά και βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Ο ένας δρόμος οδηγεί στον οικονομικό αφανισμό στη διάλυση, στο λουκέτο.  Ο άλλος στην πλήρη υποταγή και την ενσωμάτωση σε ένα εμπορευματικό σύστημα, που μεταλλάσσει ένα κοινωνικό αγαθό σε προϊόν,  αλλοτριώνοντας βίαια τον ιστορικό κοινωνικό χαρακτήρα του αθλητικού σωματείου. Είναι η Σκύλα και η Χάρυβδη που τα αθλητικά σωματεία ως σύγχρονοι Αργοναύτες πρέπει να αντιμετωπίσουν για να σωθούν.

Όλο αυτό γίνεται στο όνομα μιας κενής κοινωνικού περιεχομένου «ομορφιάς», που την ονομάζουν παραπλανητικά με το ευρηματικό «κοινωνική οικονομία», την οποία ειρήστω εν παρόδω τη λανσάρουν και ως πρόοδο σε πείσμα της κοινής λογικής.  Στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να φορτώνουν στους φτωχοποιημένους εργαζόμενους και τους άνεργους την ευθύνη μιας θεμελιώδους  κοινωνικής ανάγκης των παιδιών τους.

Με δεδομένο ότι το κράτος δεν παρέχει επαρκώς ούτε στη δημόσια εκπαίδευση  φυσική αγωγή και αθλητισμό η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση μπορεί να χαρακτηριστεί συνδυαστικά ακόμη και αντισυνταγματική, καθώς το άρθρο  16 με τις παραγράφους 2 και 9 ορίζει μεταξύ άλλων ως «βασική αποστολή» του κράτους και την παροχή αθλητικής παιδείας στους νέους, και το καθιστά προστάτη και ανώτατο επόπτη του αθλητισμού.

Επί πλέον επειδή η εμπορευματοποίηση της αθλητικής εκπαίδευσης εύλογα αποκλείει , τα παιδιά των οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών  συγκρούεται ευθέως και με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1989 (Απόφαση 44/25/2011-1989της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών), που έχει υιοθετηθεί από 185 χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα (Νόμος  2101/2-12-1992) και την τήρηση της οποίας εποπτεύει διεθνώς η αρμόδια Μόνιμη Επιτροπή του ΟΗΕ και στη χώρα μας ο Συνήγορος του Παιδιού.

Μετά από όλα αυτά γίνεται φανερό ότι η εμπορευματοποίηση της αθλητικής εκπαίδευσης είναι νόμιμη, αλλά δεν είναι ηθική. Αποκλείει βίαια ένα τμήμα της νεολαίας από τον αθλητισμό, που σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης μεγιστοποιείται, επεκτείνοντας και οξύνοντας τον ταξικό του χαρακτήρα και σε αυτό το ευαίσθητο πεδίο, με ολέθρια αποτελέσματα.

Το κλασσικό ερώτημα που τίθεται είναι αν στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, μπορεί να υπάρξει λύση σε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα. Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ριζικά. Η ικανοποίηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών στον καπιταλισμό, συγκρούεται με την εγγενή ανάγκη και τάση για μεγαλύτερα κέρδη και τη συγκεντροποίηση κεφαλαίων, που θα εκφραστεί πιο ξεκάθαρα με τη μετατόπιση της αθλητικής εκπαιδευτικής διαδικασίας εκτός αθλητικών σωματείων και την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της. Σε ορισμένα αθλήματα, όπως το Τάε Κβο Ντο και λιγότερο στο Ποδόσφαιρο και το Μπάσκετ έχει γίνει ήδη.

Παρ’ όλα αυτά η πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τη δυνατότητα με τη συνεργασία των αθλητικών σωματείων, που αντιστέκονται και δεν έχουν υποστείλει  την κοινωνική τους σημαία, να λάβει μέτρα για την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών. Ο  Νόμος  Καλλικράτη 3463/2006 περί Κύρωσης του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων στο άρθρο 185 παρέχει στους Δήμους τη δυνατότητα να παραχωρούν δωρεάν στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία την κυριότητα και χρήση τους υπό τον όρο ότι δεν θα αναπτύσσουν εμπορική δραστηριότητα και θα παράγουν κοινωφελές κοινωνικό έργο.

Με αυτό τον τρόπο κόντρα στο ρεύμα της εμπορευματοποίησης της αθλητικής εκπαίδευσης, οι Δήμοι, όπως ήδη έχει δρομολογηθεί στην Πάτρα,  μπορούν να διασφαλίσουν πολύ φτηνή ή ακόμη κι εντελώς δωρεάν πρόσβαση των παιδιών στον αθλητισμό.

 

Τάκης Πετρόπουλος

Σύμβουλος Δημάρχου σε θέματα αθλητισμού

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Ανδρών-Γυναικών στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο

Το Σάββατο 14 & την Κυριακή 15 Ιουλίου 2018 στο κεντρικό γήπεδο του Παμπελοποννησιακού Σταδίου θα διεξαχθεί για 3η συνεχόμενη χρονιά στην αχαϊκή πρωτεύουσα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου  Ανδρών – Γυναικών, στη μνήμη του “ΗΛΙΑ ΜΙΣΑΗΛΙΔΗ”.

Η είσοδος των θεατών είναι δωρεάν και θα γίνεται αποκλειστικά από τη θύρα 2, στη συμβολή των οδών Πατρών Κλάους και Ρίτσου.

Το αθλητικό (και χρήσιμο) παλάτι της Πάτρας

Όλοι γνωρίζουμε πως το Παμπελοποννησιακό Στάδιο της Πάτρας είναι ένα από τα αρτιότερα και πλέον εξοπλισμένα στάδια στην Ελλάδα. Κατασκευασμένο το 1979 και αναμορφωμένο ριζικά με προσθήκη κερκίδας και στέγαστρου από το 2004 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της αθλούμενης νεολαίας της Πάτρας.

Μετά το 2004 και για μεγάλο διάστημα που ανήκε στην «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ» αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Εν τέλει μεταβιβάστηκε (φορτώθηκε για να ακριβολογούμε) στον Δήμο Πατρέων και τη γλίτωσε για τα καλά! Πλέον λειτουργεί σε πολύ καλό επίπεδο και είναι περιζήτητο για κάθε μικρή ή μεγάλη διοργάνωση. Εκτός από το κυρίως στάδιο και το βοηθητικό, εκτός από τις 22.000 θέσεις, διαθέτει ένα σωρό αίθουσες που έχουν διατεθεί σε διάφορους φορείς.

Η πινακίδα που παραθέτουμε είναι ενδεικτική, αλλά και αποδεικτική πως το Στάδιο, οι φιλοξενούμενοί του και οι εκατοντάδες αθλητές – αθλούμενοι και προπονούμενοι ημερησίως- συναποτελούν ένα μεγάλο αθλητικό οργανισμό!

Δείτε ποιοι στεγάζονται στο Στάδιο:

– ΤΕ πινγκ πονγκ
– ΝΑΣ ΑμεΑ
– Αποδυτήρια γηπεδούχων ποδοσφαιρικών αγώνων
– Αποδυτήρια διαιτητών ποδοσφαιρικών αγώνων
– Αποδυτήρια φιλοξενούμενων ποδοσφαιρικών αγώνων
– Εθνικό συμβούλιο κατά ναρκωτικών
– Σύλλογος Νεφροπαθών
– Σύλλογος Ατόμων με Μεσογειακή αναιμία
– Ομοσπονδία γονέων και κηδεμόνων αποθ. Μητρόπολης
– Αίθουσα Τύπου – εκδηλώσεων
– Κυλικείο – WC
– Οργανισμός καλλιτεχνικών εκδηλώσεων Πατρεύς
– Παλαίμαχοι χάντμπολ
– Ολυμπιάδα (στίβος)
– ΤΕ Πάλης
– Σκακιστικός Όμιλος Πατρών
– Αποδυτήρια αθλητών στίβου
– Αίθουσα γυμναστικής γυναικών
– Ιατρείο
– Αθλητικός Χιονοδρομικός Όμιλος Αχαΐας
– Α.Σ. ΑΜΕΑ Ήφαιστος
– Αεροσφαιριστές
– Σύλλογος ιστορικής μνήμης «Πέτρινα Χρόνια»
– Πέλοπας (άρση βαρών)
– Γραφεία διοίκησης Σταδίου
– Ποδηλατικός Όμιλος Πατρών
– Ένωση Ραδιοερασιτεχνών
– Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τριτέκνων
– Πολιτιστικό σωματείο Φάρος
– Γλαύκος (τοξοβολία)
– Patras rugby
– ΕΨΥΕΠΕ Αυτισμού
– Λέσχη ορεινής Ποδηλασίας
– Αίολος Πατρών
– Ακαδημίες ΠΟΠ
– Ελληνική Σκοπευτική Ακαδημία
– Γαλήνη (τοξοβολία)
– Ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές
– ΑΟ Δικυκλιστών
– Στ Ένωση τένις
– Παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές
– ΣΕΒΑΣ Πάτρας
– ΑΟ Φαέθων
– ΣΜΑ Φειδιππίδης
– ΣΔΥΠ
– ΣΕΓΑΣ
– Αποθήκη ΣΕΓΑΣ
– Προθερμαντήριο
– Αποδυτήρια
– Αντικαπνιστικός Σύλλογος
– Σύλλογος Μακεδόνων και Θρακών
– Πολιτιστικός Σύλλογος Ρακίτας
– ΑΣ Ηρακλής Πατρών
– «Νεαροί αθλητές» special olympics
– Σύλλογος Παραπληγικών
– Λέσχη Ιστορικού αυτοκινήτου
– Πολιτική προστασία.
* Παλαιότερα είχε στεγαστεί ο τότε ΟΝΑ του Δήμου Πατρέων, αλλά και αστυνομικό τμήμα

 

Τάσσος Σταθόπουλος

ΠΗΓΗ : https://sportin.gr/article/athlitiko-kai-hrisimo-palati-tis-patras

 

Ανοιχτό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Χώρου 2018 Ανδρών-Γυναικών Ολυμπιακού Τόξου στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο

Το Σάββατο 7 και την Κυριακή 8 Ιουλίου 2018  και ώρα 08:00, θα διεξαχθεί στο βοηθητικό γήπεδο του Παμπελοποννησιακού Σταδίου, το Ανοιχτό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Χώρου 2018 Ανδρών-Γυναικών Ολυμπιακού Τόξου.

Η είσοδος θα γίνεται αποκλειστικά από την οδό Σεφέρη.

Η είσοδος των θεατών είναι ελεύθερη.

Αγώνες στίβου “ΤΟΦΑΛΕΙΑ 2018” στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο

Το Σάββατο 7 Ιουλίου 2018 και ώρα 18:00 μ.μ. στο κεντρικό στάδιο του Παμπελοποννησιακού Στάδιου θα διεξαχθούν αγώνες στίβου “ΤΟΦΑΛΕΙΑ 2018”.

Η είσοδος θα γίνεται αποκλειστικά από την Θύρα 2 επί της οδού Πατρών Κλάους & Ρίτσου.

Η είσοδος των θεατών είναι ελεύθερη.

Ναοί αθλητισμού ή οίκοι εμπορίου;

«Γιατί ο μικρός αέρινα πιάνει την μπάλα στο πρώτο άλμα, την προστατεύει τρυφερά σαν κάτι ανεκτίμητο στο δεύτερο άλμα και στο τρίτο πάει ψηλά και απαλά την αφήνει στο δίχτυ, σαν μωρό στην κούνια του η σαν βρέφος σε καλάθι στα νερά του ποταμού Νείλου. Ύστερα χαμογελά. Ο προπονητής καθυστερεί για λίγο την προπόνηση να χαρεί το θαύμα. Ένα χάδι ταξιδεύει στον αέρα, ο ήλιος μεταμορφώνεται σε μπάλα του μπάσκετ. Η προπόνηση σε ηλιακή μαγική τελετουργία.»

Με αυτό τον υπέροχο εμπνευσμένο ποιητικό λόγο ο συμπολίτης λογοτέχνης Βασίλης Λαδάς περιγράφει την πραγμάτωση του αθλητικού παιγνιδιού μισό αιώνα περίπου πίσω μας, σε ένα σημείωμα του, που δημοσιεύτηκε στο Λεύκωμα «77 + 1 κείμενα για τον Νουρέγιεφ».

Ήταν η γοητευτική εποχή του αθλητισμού. Τότε που τα παιδιά δεν πλήρωναν για να απολαύσουν το αθλητικό παιγνίδι κι ευχάριστα, ανώδυνα, με ένα τριαντάφυλλο είχαν την ευκαιρία να ωριμάσουν πνευματικά, ψυχικά, κινητικά, σωματικά και κοινωνικά. Ήταν τότε που ο αθλητικός σύλλογος και το γήπεδο ως ασφαλείς λεωφόροι οδηγούσαν στη νέα μορφή κοινωνικής όσμωσης, συνιστούσαν όψη της αστικής κοινωνικότητας της πόλης.

Το αθλητικό σωματείο έστεκε απέναντι από τον εμπορικό, δημόσιο και ανοιχτό χαρακτήρα του καφενείου, ως μη κερδοσκοπικός, ιδιωτικός, πιο υγιής, πιο ασφαλής και κλειστός χώρος. Μια κοινωνική συλλογικότητα που λειτουργούσε ακριβώς πάνω στα όρια του ιδιωτικού και του δημόσιου βίου. Απόρθητο κάστρο με ψηλά τείχη για να αποκρούει τις επιθέσεις των κοινωνικών «κουρσάρων».

Σήμερα αντίθετα δισεκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη πληρώνουν για να απολαύσουν το αθλητικό παιγνίδι είτε παίζοντας είτε βλέποντας και αυτός ο πακτωλός χρημάτων εισρέει ως νόμιμο κέρδος ή προϊόν εγκλήματος στα ταμεία ενός πολυμορφικού και πολύπλοκου παγκόσμιου εμποροβιομηχανικού κυκλώματος καταλήγοντας στις τσέπες λίγων αετονύχηδων.

Ανώνυμες αθλητικές εταιρείες. κατασκευαστικοί κολοσσοί, εταιρείες αθλητικής ένδυσης, εξοπλισμών, management, διατροφικών βοηθημάτων, γιγαντιαία ολιγοπωλιακά τραστ παράνομων ουσιών, διαφημιστικοί και στοιχηματικοί οργανισμοί ,επικοινωνίες, αθλητικός τύπος, τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαι ο , συνδρομητική τηλεόραση, διαδίκτυο κ.ο.κ. συνθέτουν ένα πολυπλόκαμο, αδηφάγο, ερεβώδες, παντοδύναμο, αλλά καλά φτιασιδωμένο Πορφύριο Κήτος.

Ζούμε σε μια εκλογικευμένη παράκρουση… να πληρώνουν οι πολλοί για να πλουτίζουν οι λίγοι. Το τραγικό είναι που οι παντοδύναμοι πολλοί, αντί να φιλοδοξούν να καταργήσουν αυτή και κάθε άλλη παράφορη κοινωνική αδικία, ονειρεύονται αφελώς και ποικιλοτρόπως ότι κάτι μαγικό θα συμβεί στη ζωή τους και θα γίνουν ένας από τους λίγους προνομιούχους.

Από τη μια ο υψηλός αγωνιστικός αθλητισμός εξελίχθηκε σε ένα αναπόσπαστο επιφανές κομμάτι της παγκόσμιας showbiz. Από την άλλη ο εκπαιδευτικός και ο ψυχαγωγικός αθλητισμός εμπορευματοποιήθηκαν με μία παράλογη μη ανθρωποκεντρική, κερδοσκοπική αντίληψη που προκρίνει το κέρδος των λίγων εις βάρος του καλού των πολλών ακόμη και των παιδιών.

Η ανυπαρξία ενός ενιαίου σύγχρονου και αξιόπιστου εθνικού σχολικού συστήματος φυσικής αγωγής και αθλητισμού και η κραυγαλέα ανεπάρκεια κι επικινδυνότητα των υποτυπωδών αναχρονιστικών σχολικών αθλητικών εγκαταστάσεων, έχουν θέσει εκτός εκπαιδευτικής αθλητικής διαδικασίας τη δημόσια εκπαίδευση.

Όλο το βάρος του αναπτυξιακού αθλητισμού καλείται να το σηκώσει το ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο, το οποίο όμως κι αυτό συνθλίβεται οικονομικά με την ολοκληρωτική πλέον και αντισυνταγματική κατάργηση της κρατικής επιδότησης.

Σήμερα ένα παιδί για να εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες και στα δυναμικά αθλήματα πληρώνει 50-80 ευρώ το μήνα σε ιδιωτικά club ή στα αθλητικά σωματεία. Για να μάθει να κολυμπάει πληρώνει 40-50 ευρώ ακόμη και στα δημόσια κολυμβητήρια. Το ποδόσφαιρο στοιχίζει 40 ευρώ το μήνα ενώ οι αθλοπαιδιές και ο στίβος 25-35 ευρώ.

Τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία υπό την απειλή του λουκέτου αναζητούν νέες πηγές χρηματοδότησης του συνολικού σημαντικού κοινωνικού τους έργου (εκπαιδευτικός και αγωνιστικός αθλητισμός).

Mία από αυτές τις πηγές και θεσμοθετημένα πλέον είναι οι αθλητικές τους ακαδημίες δια των οποίων η αξία χρήσης της αθλητικής εκπαίδευσης μετατρέπεται νομότυπα σε ανταλλακτική αξία (οικονομική διαδικασία μετατροπής του κοινωνικού αγαθού σε εμπόρευμα – εμπορευματοποίηση αθλητικής εκπαίδευσης).

Αυτή η οικονομική μετάλλαξη του κοινωνικού αγαθού σε εμπόρευμα δεν είναι ανώδυνη. Είναι αλλοτριωτική κι εκτρέπει την αθλητική εκπαίδευση από τους αρχικούς θεμελιώδεις και χρήσιμους παιδαγωγικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς στόχους της.

Ενσταλάζει πρόωρα τον ανταγωνισμό στις άγουρες παιδικές ψυχές, ποτίζοντας τες με άκρατο ατομικισμό, που πνίγει το συλλογικό πνεύμα. Με αυτό τον τρόπο επηρεάζει σταδιακά τη διαμορφούμενη συνείδηση των παιδιών, στοχεύοντας στον πυρήνα της ιδεολογίας με μεσοπρόθεσμα αντιδραστικά κοινωνικοπολιτικά αποτελέσματα.

Το επόμενο : Το κράτος τα έχει φορτώσει στον… κόκορα!

 

 

Τάκης Πετρόπουλος

Σύμβουλος Δημάρχου σε θέματα αθλητισμού